شمارهً هشتم
( عقرب ـ قوس ـ جدی 1377 /
Oct. Nov. Dec 1998
)
سرسخن
اول کلمه بود.
در قرآن مجيد آمده است: " ن و القــلم و ما يسطرون " سوگند به
قلم و آنچه را که نويسد.
روشن است که از قلم فقط « کلمه» می تراود و خداوند به کلمه اين
پاکترين و مقدسترين چيز ها سوگند یاد کرده است.
همچنين انجيل يوهنا با اين کلمات زيبا و دلپذير آغاز شده است "
در ابتدا کلمه بود، کلمه نزد خدا بود و خدا کلمه بود!" کلمه در شکل، اشکال
پيچاپيچ و بی جان است، اما همينکه « معنا» يا انديشه در آن جاری می شود جان
ميابد، نفس می کشد، راه ميرود، عشق می ورزد و گاهی عقول و قلوب و زمين و زمان
را دگرگون می کند.
مولينا جلال الدین بلخی شاعر بزرگ پارسی گوی شرق که الهام بخش
هيگل بود چنين می گويد:
ای برادر تو همـــه اند يشه ای
مابقی تو استخوان و ريشه ای
و« دکارت» فرزانهً فرانسوی ميگويد:......
" نقش زبان دری در همبستگی ملی و
فرهنگی هند"
(اکاديمسين
داکتر عبدالاحمد جاويد )
" تأملی بر برخی از ويژه گی های شعر
رفعت حسينی"
( دکتور لوتس
ژهاک استاد دانشگاه همبولد برلين )
" انسان ز بالاست و بالا ميرود"
( دکتور سيد حميد الله روغ )
" ويژگی های مهم تاريخ افغانستان "
پيوسته به گذشته
(دانيل شلوم برژه ـ ترجمه از ذبيح
الله زيار مل )
" نگاهی بر« داستانها و ديدگاها،
نوشتهً حسين گل کوهی »" پيوسته به گذشته
( نعمت حسينی )
صفحـــــهً دريچـــه
( د ارواشاد محمد اسحق ننگيال او ارواشاد
صديق الله رشتين يادونه )
" کوچـــــــــهً ما "
پيوسته به گذشته( رمانی از : اکرم عثمان )
" سپيره برخه "
( د شادروان امين افغانپور ليکنه)
" افغانپور راهت سفيد باد!"
( اکــــــــرم عثمان )
صفحهً جوانان
صفحهً بانوان
فردا و خواننده گان
شمارهء قبل
شمارهء بعد
صفحهء گذشته
|