عزيز شنونده ی زمزمه ها را دعوت می کنيم به شنيدن اشعاری به خوانش فـــــريده انوری
آن نفسی که با خودی يار چو خوار آيدت
«مولانا»
ای يار من ای يار من ای دلبر و دلدار من
«مولانا»
بی همه گان به سر شود بی تو بسر نميشود
«مولانا»
دوش چه خورده ای دلا راست بگو نهان مکن
«مولانا»
دزديده چون جان ميروی اندر ميان جان من
«مولانا»
«مولانا»
مرده بودم زنده شدم گيريه بودم خنده شدم
«مولانا»
نه شبم نه شب پرستم که حديث خواب گويم
«مولانا»
«حافظ»
عيب رندان مکن ای ذاهد پاکيزه سرشت
«حافظ»
بيا و کشتی ما در شط شراب انداز
«حافظ»
چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست
«حافظ»
در خرابات مغان نور خدا می بينم
«حافظ»
دست از طلب ندارم تا کام من برايد
«حافظ»
دوش ديدم که ملائک در ميخانه زدند
«حافظ»
رسيد مژده که ايام غم نخواهد ماند
«حافظ»
سالها دل طلب جام جم از ما ميکرد
«حافظ»
ساقی به نور باده برافروز جام ما
«حافظ»
بهـــار سعيد || حامد نويد || فريده انوری || رفعت حسينی
