هژبر شينواری
پروين پژواک
شعر و تابلو اهدا به داکتر اکرم عثمان يار عياران و عاشقان
( پروين پژواک و هژبر شينواری )
طرح و نقاشی از هژبر
شينواری
Click to Play the video clip
چند سطر شعری که اينک خدمت شما تقديم می شود، کلماتش از من نيست. کلماتش جمله ها و عناوين داستان های يار عياران و عاشقان، تصويرگر کاکه ها و کابل قديم، گويندهء پرسوز و بازگويندهء تاريخ و حماسه ها، گرامی نويسندهء هم عصر ما داکتر اکرم عثمان است که اينک از بخت بلند ما چون خورشيد در برابر ما نشسته است. اميد که ايشان اين جسارت و امانت گيری ادبی را بر من با بزرگواری فطری خويش ببخشايند.
آن سوی پل، آن سوی دريا
«آنسوی پل آنسوی دريا»
در «کوچهء ما»
در همان کوچهء پر گِل اما پر دل
با مردمان ساده و با روح و با صفا
کودکان برهنه پا
چه شادمانه می خوانند:
«حيدرک جيلانی شمالا ره تورانی»
«آنسوی پل آنسوی دريا»
در «کوچهء ما»
دلها و گدی پرانها با هم دوستند
جوانان عاشق بر آنها بی پروا می نويسند
«عيدت مبارک»
«نازی جان همدم من»
و دختران «آهوچشم مو سياه»
بر پشت بام ها می خوانند:
«نقل عروسی و پيرهن سپيدت مبارک»
«آنسوی پل، آنسوی دريا»
در «کوچهء ما»
«مرد و نامرد» معلوم است
کسی از «بيخ بته» نيست
«من و پهلوان برات»
چون «حسن غمکش»
«با پرنده و چرنده و خزنده
قوم و خويش می باشيم»
«آنسوی پل، آنسوی دريا»
در «کوچهء ما»
«مردا ره قول اس»
و همه می دانند «شير» چه می خواهد بگويد
وختی می گويد:
«چه خوب اس آدم مثل کوه مغرور و سربلند باشه»
«آنسوی پل، آنسوی دريا»
در «کوچهء ما»
نويسنده ای عاشق مردمان آن خاک
با زبان و دل پاک
اميد می دهد:
عياران «کاکه حيدر» باز فتح کابل می کنند
و از «درز ديوار» می توان ديد
«وقتی که نی ها گل می کنند!»
پروين پژواک
24 سرطان 1383 ــ 11 جولای 2004
تورنتو ـ کانادا