طيبه ســهيلا
سه سرودۀ کوتاه از طيبه سهيلا
تصوير
(به دخترم: مدينه)
پريدگی رخسار دخترم
شاخصترين تمايز غربت اوست
نقاش لحظه ها!
از گلِ رخسار دخترم برای من نقشی بده
تا رنگ پريدۀ دونسل
– از کودکان سرزمينم – را
بر ذهنم
حک نمايم
نقاش يادها!
از يأس نشسته در نگاه کودکم برايم نقشی بکش
تا ديروز و امروزم را به فردا ببرم
و تا
خودم را
از ياد نبرم
[][][]
دنمارک، دسمبر 2001
خانه من
گلبرگ آرزوهايم
در يأس گلخانه خشکيدند
گلدان ترک برداشت
**
ريشه های تنهاييم را
در باغچه کاشتم
***
ديريست
جنگل خانه من است
[][][]
دنمارک، جولای 2002
زخمهايم
برگها افسردند
زمان رنگ باخت
اشک سرد شبنم روی گلبرگ نشست
توفان درهاي باز را کوبيد
خروش امواج زمزمه ها را از ياد بردند
ساحل يخ بست
زمستان گذشت
اما،
زخمهای من همچنان تازه اند
[][][]
دنمارک، جولای 2002