پشت ديوار سحر
ما پروانه های عاشقيم
كه عمری فانوس داغ آزادی را
سجوده ايم
آری چه شيرين است
-
پشت ديوار سحر
بخاطر رهايی سوختن .
[][][][][]
پرسش از زمان
آيا
ما عروسان مرگيم
كه رويا های ما را در دل سنگها نبشته اند
تا عمری با اشك های سرد
بسوزيم در آتش سكوت !!!
[][][][][]
دو باره خواهم سرود
من پنجره های بسته را ميشكنم
بي صدايی زن را
در رگهای زمان جار ميزنم
و آن پرده ها را ميدرم
كه نگاه مهربانش را پنهان كرده است
آری !
ديگر خسته گی بس است
من لبخند گسسته را
روی لبهای زنده گی
دوباره خواهم سرود
و
خواهم سرود !
[][][][][]
وعده ديدار
تا نگاهم نقــش پايت ديده اســـــت
جاده های يأس را پيــــموده اســت
اشک چشمم صد چمـن را رنگ داد
وين لبهام فرياد را خـــنديده اسـت
نقش می بندد به دل داغی ز عشق
هر کجا تا عکس رويت ديده اسـت
وعـــــــــــدهء ديدار تو بار ديگـــــر
خواب را از ديده ام دزديــــده است