محمد احسان پاکزاد

یاد او

دل  به یاد  تو می طپد هــــر  دم

ای نگــــاهت  دوای هـــــر دردم

با تو ســـر سبز میشوم چو بهار

بی تو خشکیده شاخه ای   زردم

با تو   با   آفتاب همــم  ســــخنم

بی تو چون یخ فســـرده  و سردم

رخصتی ده که   در برت گيــــرم

با   وصالی  که   دور تو   گردم

تو شهی من    گدای درگهی   تو

بارده  ،  ورنه جان دهم در   دم

زره ســـان در هـــوای بارگه ات

محو گشتم،  به دور خود    گردم

گر سرم را زتن    جدا ســـــازند

از تو  ای  دوست  بر نمی گــردم

درد عشـــق تو دارم و زان روی

از تو باشد    علاج  هــــر دردم

گــــــر برانی و یا  کــه  بنوازی

باز ،  ســـوی   تو  بار می گردم

محمد احسان پاکزاد

تابستان 2004- تورانتو – کانادا

صفحهء اول