ساناز اصفهانی
ساناز سيد اصفهانی
براي امير علي حنانه كه دستانش را سجده كردم.
معجزه گر
سلام بر تو كه ناجي بشري
و زمين ظالمانه بر تو چرخيد
تا تو بداني كه معجزه گر تنهاست
و رنجش چه انبوه
تا تو بداني....كه مظلوميت هميشه بي كس است
و.. صداقت...هميشه تازيانه خورده از روزگار
سلام بر تو كه بار سنگين رسالتت جوانيت را كمر خم كرد
و نغمه اش را در حال آغاز به سوي ابديت...جاودانه.
*****
سلام بر دستهايت كه بي عصا معجزه مي كند
و بدون عصا دريا را مي شكافد.
*****
آستان تو
پر از عطر كرنش بود
و خدا را من...چه زيبا شنيدم
وقتي كه دستانت را نورديدم........تا سيوالم را از آن ها بپرسم!!.
كه چگونه مي رقصند و مي چرخند و مي پيچند
وديگر دست نتوان گفت نامش را
كه در آن هنگام چشم بايد بست و نذر كرد
و زيارت
من چشم هايم را بستم
نذر كردم
من همه سجده شدم.......فرش
ابريشمي هزار رنگ
تار و پودم همه نور__گره هايم همه سبز
من همه لحظه شدم...نيست____محو شدم...رنگ.
آن گاه كه تو در من تپيدي
و من به دنيا آمدم.
سلام بر من كه همه وجودم از تو آغاز شد.
******
1382 آذر