محمد
زرگرپور
بیچــــــارگی
خسته و مضطرب
مردمان بی فردا
ایستاده اند با چراغی کمسو در دست و امیدی بیرنگ
منتظر
در ایوانی که سقفی سوخته دارد و باد گیری برهنه
چشم دوخته اند به صحرای برهوتی که
جز تاریکی ندارد
افقی .
و من تو ......
ما را
واژه ها نیز ببازی گرفته اند .
مهربانی
همیاری
پشتیبانی
همدردی .
«»«»«»«»«»«»
ادبی ـ هنری