فوزیه یلدا
جشن سوری
روز نو روز هفـــت سیـــن را سفره بیانداز باز
جشن سـوری را بنا کــــن کیــــنه بر انـــداز باز
خرمن ســـبز سمـــنک روی خوان هفـــت سیـن
مــشعــــل و مجلـــس را دربــــاغ بــــیآغــــاز باز
خمچه
از قامـــت سبــــز تو بـــــهار آیت ناز
صد خمچهء باغ شکســــته در راه نیاز
با یک قد خـم کشــــــــیده بیـــدار شـــود
هر شاخه پـــر شگوفه وســـــبزهء راز
سرور
ای فصــل بهار بیا ، سرور میشوی تو
بـر چشم جهان و خاک نــور میشوی تو
با هرزه گــیاه مـــشو همــــراه خســــی
ور مانـــی ز فتنه ها ترور میـشوی تـو
نغمه
امــسال بهار ز پار خوشرنگ تــــری
با باد صبا سبـــزه تـــو آهنگ تــــری
ای سبزه بزن نغــــــمه به تار تــر خود
حـــــرفی نـــزدی دلا تــو آژنـــگ تری
سبزه شود
امروز خوش است باغ و چمن سبزه شود
قامـــت بکشـــد کوه و دمـــن ســبزه شود
بلبل تــو بـــیا با غـــم مـــن ناله بــکـــن
شاد ساز و نوا بکــش ســــخن سبزه شود
بـــرو
بهار تو بــیا ،زفصل ما ســرد بـــرو
از خانه من، ریشه غـــم درد بـــرو
بر شـــاخهء جان ما شگــــوفـــد وطنی
هر دل که برای آن جــفا کـــرد بـــرو
سبزه
از بــوی بــهار،به باغ عا لــم برســــد
ازبلـبل وگـل ،صــدای هـــمد م برســـــد
بر سبــزه نشـــــین که مقــد مت تازه شود
جان بخش بهار مـشام هــردم بـــرســــــد
شگوفه
آید ز ســــفر بهار و نو روز خوشـــست
سبز و طرب خوشــی هر روز خوشست
بر دامــــن تو شــگوفه افشـــان برســــم
دنــــیای طـــرب هوای پیـــروز خوشست
هنگامه
در ماه حمــل عطــر بهــاران بگشاید
غچــی وقــناری وهـــزار نغمه سـراید
آید گل نیــلو فــر ونســرین در این باغ
بانـــو ی بهار با شعـف و شور بیاید
باران
ای ســـبزه بهار بیـا که باران بـرســد
در باغ شــــگوفه بـــزم یــاران برسد
روشــن بکنیــــم مشعـــله ســوری را
تا نیــت دل نیـــک به ارمان بـــرسد
«»«»«»«»«»«»
ادبی ـ هنری