مهـدی حســن در بسـتر بیمـاری
کالا
پتهـر
kalapathar@gmail.com
دوسـتی به نام احمـد توخی پنج عکس تازه مهـدی حســن یکی از غزلخوانهـای پرآوازه آسـیا را به "ســوی فـردا" تحفه فـرسـتاده اسـت. از آن میان، دو عکس برای همین شماره برگزیده شده اند. احمـد توخی در هـر دو عکس دیده میشود، و در یکی از آنهـا، عارف مهـدی (فـرزنند مهـدی حســن) و راننده تکسـی نیز به چشم میخورند.
هـواخواهـان و دوسـتداران این هنر بزرگ برای بهبود صحت وی دعا میکنند.
و اینهم برگردان دو غزل احمـد فـراز به آواز مهـدی حســن:
جدایی
"اب کی هم بچهـری تو شاید
کبهی خوابون مین ملین
جس طرح ســوکهی هـوئی پهـول کتابون مین ملین"
اگر این بار جدا افتیم، شاید
دیدار مان در خوابهـا باشد
مـــانند گل خشکیده که لای کتابهـا یافت میشوند
مروارید دوست داشتن را در
میان بربادرفتگان جـوی
شــــــــــاید این گنجــینه را در ویرانه هــــا بیابی
نه تو آفـریدگاری و نه
دلدادگی من به فـرشته هـا میماند
هـر دو آدمیزاده ایم، چرا اینقدر لای پرده هـا دیدار کـنیم؟
غــــــم روزگار را نیز به
غــــــــم یار بیفزای
باده چون با باده بیامیزد، بیخودی فزونی میگیرد
امروز به پاداش گفته هـایم
ســوی دار کشانده میشوم
شگفتا! فـردا همین سخنان در برنامه آموزشگاههـا خواهند آمـد
ای "فـراز"! اینک نه آن منم
و نه تویی و نه آن گذشته اسـت
همانند دو سـایه که در سـرابهـای آرزو به همـدیگر برســند...
رنجش
"رنجش هی سهی، دل هی دکهـانی
کی لئی آ
آ پهـر سـی مجهی چهـور کی، جانی کی لئی آ"
ولو رنجشی در میان باشد،
برای اندوه بخشیدن به دلم بیا
بیا، برای دوباره رهـا کردن و تنهـا گذاشتنم، بیا
حتا اگر به خاطر پیوند پیشین
مان هم نباشد
دسـتکم برای به جا آوردن ره و رسم این جهـان بیا
به چه کس دیگر نیز دلیل
جـــدایی را باز گویم؟
از من رنجیده ای. باری، به پاس زمـــانه بیا
اندکی هم اگر شده، ارج
اندیشه محبت را نگهـدار
آخـــر، تو نیز گهگاهی برای دل آسـایی من بیا
دیریسـت از گوارایی گریسـتن
نیز بی بهـره گشته ام
ای آرامبخش جانم! برای فـروریزاندن اشکهـایم بیا
دل خوشگمان من تا کنون به تو
امیدهـا بسـته اسـت
بیا! بهـر خاموش ساختن این واپسـین موم فروزه ها، بیا
آویزه هـا
1) در مصراع پایان غزل "جدایی"، شاید "سـرابهـای آروز" به جای آمیزه آشنای متعارف "سـراب آرزوهـا"، بازی واژگانی برای رعایت قافیه به چشم آید. به گمان زیاد، آنچه احمـد فـراز برگزیده، آگاهـانه اسـت. "سـراب" در صیغه جمع بر زمینه "تمنا" به شیوه مفـرد میتواند پیشنهـاد کننده "یگانه بودن آرزو و زنجیره نرسـیدنهـای پایان ناپذیر" باشد.
2) در برخی از چاپهـای این غزل، به جای "دو سـایه"، از سـر سـاده انگاری، "دو شخص" مینویســند. مهـدی حســن نیز یک بار اشتباهـا "جیسـی دو شخص تمنا کی سـرابون مین ملین" خوانده اسـت.
3) آهنگ "رنجش" (بخش نخسـت و دوم)
www.youtube.com/watch?v=cgKDqh2ccuU
www.youtube.com/watch?v=qzY3HmeaEfY
4) آهنگ "اب کی هم بچهـری..."
www.youtube.com/watch?v=PZhHzNK5fxI
www.youtube.com/watch?v=dgNf4xxGr0o&feature=related
«»«»«»«»«»«»
ادبی ـ هنری