منیر سپاس
اژدهار
دیگر غبار وحشت پوشید زند گی را
تاریکی ها تفـــرق پاشید زند گی را
این آفتاب مفید از دست آدمیزاد
ویرانگر توازن گردید زند گی را
یکسو صدای فقر و یکسو نوای عیشست
گویی سخاوت سود دزد ید زند گی را
تا هیج فهم دردی، راحت ترا سوادست
بی عشق میتوان کی فهمید زند گی را
یارب تمدن امروز جز بی تفاوتی نیست
این اژدهار انسان بلعید زند گی را
جون سال 2009
«»«»«»«»«»«»
ادبی ـ هنری