راهب سَجانی
جانا
سروسودات بامانیست نظربازی چراجانا
دلم هرگزهواخات نیست چرایی درجفاجانا
به آزارم چراکوشی به تومیلی ندارم من
بروتنهارهایم کن مده آزار مرا جانا
نمیپرسی زحال من که رنجورم منی مسکین
نمیکوشی به درمانم تویی درد را دواجانا
پرازدرداست وجودمن به ظاهرگرچه خندانم
ببین درقلب ویرانم هزاران دردخفاجانا
بوددردم زهجرت یارمشو ازمن تودوردلدار
گهی ازمابکن دیداربیا لطفی نماجانا
شده چندی پریشانم زدوریت به گریانم
که هجرانت بسوخت جانم نماندتابی بیاجانا
مجوکام هوس ازمن رهاکن این هوس بازی
که عاشق نکندهرگزاین گونه خطاجانا
منم عاشق منم مجذوب منم شیدای دلداری
مجوازمن تواین کاری ببین روی خداجانا
باعفت باش وباعزت شرافت راحجابت کن
که عورت را بود زیور شرم و حیا جانا
شنوجانم حقیقت را زراهب این نصیحت را
بروترک کن محبت رانداردجزبلاجانا
«»«»«»«»«»«»
ادبی ـ هنری