استاد یوسف پناه در راه درازدامن خرابات ومناجات
اخیرا خبر یافتم که شاعر شوریده سر، شخصیت شناختهء اجتماعی، ناقد بی ترس وعارف صاحب حال یوسف پناه کتابی ممتع وارزشمند دردست نشر دادند که باید پیشاپیش آنرا تجلیل وتبجیل نشست.
نام این اثر « خرابات و مناجات» است نام مبارکی که با نیات و منویات بلندجناب پناه همخوانی دارد.
تا جایی که صاحب این قلم اطلاع دارد استاد یوسف پناه درعمل نیز شخصیتی خراباتی و مناجاتی هستند، رخی به شادمانی های دنیا دارند که یادآور« هدونیسم» دو چهره جاودان شعر وادب زبان فارسی خواجه شمس الدین محمد حافظ وخیام نیشاپوری می باشد. جناب پناه نه آنقدر دلبسته ظواهر زندگی هستند که دنیا وعقبی را بر سر لذایذ دنیا کناربگذارند ونه آنقدرمستغرق ترس وبیم از عقبا که به اصطلاح معتکف دیر شوند وتمام شور وشوق کار وفعالیت زنده اجتماعی را کنار بگذاردند.
به پنداشت من جناب پناه در بین همین دنیا سیر سفر می باشند، سفری بی پایان وبی انتها که پهنه های دنیا وآخرت را یکجا وهمزمان درمی نوردد.
درگستره سر زمین ما نصاب عقلانی و متوازن بین دین ودنیا کاری بی اندازه دشوار است مخصوصا درجهان معاصر که روزتا روزجلوه های تمدن جدید فضاهای تفکر روحانی را مکدر می گرداند.
رکود دراز آهنگ، عدم امنیت اجتماعی وعدم مصونیت در برابر استبداد عریان سلاطین ومتوالیان قدرت اعم از مذهبی وسیاسی، انسان متعارف جامعه ما را ناگزیر از دنیا گریزی وانزوا گزینی وعزلت نشینی کرده وآنها را وادار داشته که سر درگریبان مغاره نشین شوند، اما کثیری از عرفای ما ، عرفان را چون سلاحی به ضد مظالم اجتماعی بکار برده اند.
بیگمان جناب یوسف پناه در همین ردیف قرار دارند ودر پیکار با مظالم حکومتهای خودکامه بارها شهامت شانرا نشان داده اند.
باشد که از این بزرگوار بارها آثاری از این دست بخوانیم ومشام جانرا معطر گردانیم .
به امید عمردراز وتندرستی آن فرهیخته شاعر
«»«»«»«»«»«»
ادبی ـ هنری