ک. پیکار پامیر
جهان من و تو
دلم بحال تو سوزد ، توای فرشته صلح
که در شرافت نام تو آشیا نه کنند
سرود نظم تو خوانند دلبرا نه ، مگر
بطرف کوی تو آهنگ کا ذ با نه کنند
برای ضجّه ی قربا نیان خشم و ستیز
بجای دادگری ها ، دعا روانه کنند
مپرس ز کرده ی بازیگران "نظم نوین"
که کار آتش سوزنده ر ا به خا نه کنند
نماد صورت آیینه اند به دامن صبح
چرا جهان من و توست آشیا نه ی غم؟
چرا شرافت دین تو دام و دانه کنند
غبار غصه مکدّر نمود شیشه ی دل
که در پناه سخن ، کار ظا لمانه کنند.
ماه جون 2009- تورنتو
«»«»«»«»«»«»
ادبی ـ هنری