صالحه رشیدی
بیا
سپید پا
از جادۀ سبز عشق
با یک سبدی پر از گل
بیا که برایت دل تنگمم
اشک هایم خشکید
با نم نم باران بیا
از کوچه های شرور عشق
به بیابان سرد دلم
با نور خورشید بیا
با سبدی از سخاوت ز مهر
عطش عشقم
سیراب نشده
به کوچۀ تنگ دلم باز گذر کن
با خرمن از گلها بیا
تنها بیا
تا راه آمدنت را فرش با نثار بوسه ها کنم
از شهر غلغله ها باآرامش خاطر بیا
بعد از سالها
در انتظارم
بیا به کلبه ویرانه ام
با زمزمه عشق
وماندن در صحرای سینه ام
که بی تو نور ندارد
با تبسم اورق عمرم را صفحه ببند
بیا که من در آتش انتظار سوختم
«»«»«»«»«»«»
ادبی ـ هنری