ولی
شاکر
سکوت
شب است و گوشهء تنهایی و صدای سکوت
صدایی نیست به جز از صدای پای سکوت
دل شکسته پر و بال من اسیر فغان
میان سینه کنون میتپد برای سکوت
زبان آه مرا بسته دست و پنجهء ترس
گلوی نالهء من خفه زیر پای سکوت
به قیل و قال جهان گوش میدهی هر روز
دلا شبی بشنو ناله ای ز نای سکوت
بیا نهیب صدا را ز سینه بیرون کن
که جز فغان نتوان جاگزین به جای سکوت
به ناله آمده "شاکر" و فکر بیدارش
ز چشم رفته به خواب و ز لای و لای سکوت
«»«»«»«»«»«»