سید همایون شاه عالمی
حسن عشق
تصویر عارضش که به دارا لفنون ِ ماست
هر لاله چون پیاله ، برنگ ِ جنون ِ ماست
از خاک ِ عاشقان، بنا گشته آنچه هست
آباد سقف ِ کعبه ی دل از ستون ِ ماست
چون هیزم است دولت ِ دنیای حرص و آز
در شاهراه ِ عاشقی زار و زبون ِ ماست
عاشق شدم ز دولت ِ پُر فیض ِ حسن ِ یار
در حلقه ی که عشق نباشد بدون ِ ماست
در سایه ی جلال ِ قناعت چه راحتیم
شمشیر ِ حرص تشنه ی یکقطره خون ماست
شور ِ جنون ِ عشق که بند است در گلو
آهی درون زبان ِ ز اشک ِ برون ماست
طوفان ِ عشق آمده در خاک ِ عاجزم
آتش گری عظیم ِِ دل ِ واژگون ماست
هر گز خزان ِ سرو ندیدیم در جهان
گل های ِ باغ عشق بهار ِ کنون ماست
اخبار حسن ِ یار به گوشم (همایون) است
بیت و غزل فشرده ی شور ِ فزون ِ ماست
24 ماه جدی 1387 ه ش
وزیر اکبر خان مینه
کابل - افغانستان
راز ِ نهان
راز اسرار ِ جهان را کی توان بشناختن
گردش ِ این آسمان را کی توان بشناختن
گه ضرر اندر مفاد و گه مفاد اندر ضرر
اینقدر سود و زیان را کی توان بشناختن
کثرت ِ استاره بنگر کائنات ِ عقل را
وسعت این کهکشان را کی توان بشناختن
دانه ی ریگ ِ بیابان هم نباشد حجم عقل
نکته ها در آسمان را کی توان بشناختن
سال ها فریاد میزد آدمی در دشت عقل
رنگ گل در بوستان راکی توان بشناختن
برگ راهم ذهرَه نی بیحسب اوافتد بزیر
صورت این داستان را کی توان بشناختن
دیگران گفتند قصه، داستانها در کتاب
هسته ی اصل بیان را کی توان بشناختن
ناله ها اندر تجسس در گریبان سر برد
راز های در نهان را کی توان بشناختن
هیچ درذات اش مپیچ وهیچ پیچیدن مگیر
نظم گردشهای آن را کی توان بشناختن
هر کجا از منظر او عشق در دل آمده
مقصد آن راز دان را کی توان بشناختن
خاک آرامم (همایون) آتش ِ عشقم مزن
خاک های خاکدان را کی توان بشناختن
9 جنوری 2009م
وزیر اکبر خان مینه – کابل - افغانستان
«»«»«»«»«»«»