|
محمد ا صغر( عبـا د ي )
سرکشـــم مـن
سرکشــم من ، سرکش ا زظلــم وســتم
لیک مطیع با شـــم ، مطیع د یـن خـــــد ا
پیـش من ا فــزون زصـد سـا ل بند ه ګی
لحظه ی خــــد مـت ، به مخـلـوق خـــــد ا
لحظه ی د رخــــــد مــت ، خـلــق خـــــد ا
-----------
ا ي! زحا ل قـــوم ومـرد م بی خــبر
ا زچه د اري بـا زهــوا ی حج به ســر ؟
سفره ی رنګین ترا ، همسا یه لیک
خوا ب نکرد ا زګُشنګی ، شب تا سحر
-----------
د ا یم نظر به مرد ما ن ، کج د ا ری
با پیروجـوا ن ، چه ضـد وچه لـج د ا ری
د ا نی که پول حج ، ترا ا زچه بود ه ؟
خوا هی که با آ ن ګـنا ه خـود ، بج د ا ری ؟
------------
ا یکه میری چند هـزاران میل ، د ور
تــا ببـوسی خـــا نه ی کـه ، ګِـل بُـوَد
لـیک ، آ زا ری وویــرا ن مي کــنی
آ ن تجلیکا ه ګا ه حـق کـه ، د ل بُـوَد
-----------
صد غیبت وصد شګوه ، شکا یت کردی
هــرجــا زمـن خســ-ته ، روا یــت کـرد ی
من با تونه کرد ه لطفی مشکورم ا زین
نیکی یی چنــا ن بمن ، عــنا یــت کرد ی
خــبرد ا ری زا حـــوا ل ګــرســـنـه
که ا ست همسا یه ا ت ، د یوا ربه د یـوا ر ؟
کـنی تفـا لــه مرغ وهــم کــبا ب را
زنــا خــورا کی طــفـل ا وســت ، بیـمـــــا ر
ــ ـــ ــــ ـــــ ـــ ـــ ــ
ا ي که د رهـــرجا ، بګـوئی ا زخـــــد ا
هــــــم بخوا نی بعضی ا شخا ص ، بی خــد ا
خون مــرد م را بریزی، صبح وشــا م
پـس بګـ-ـو فــرق خــــود وآ ن ، بی خــد ا
ا کتوبر ۲۰۰۸ - برا متون – کا نا د ا
«»«»«»«»«»«»
ادبی ـ هنری
صفحهء
اول
|