همایون « مجید »
خزان زرنگار
چه زیبا دامن افشـانده خـزان زرنگار اینجا
طلایی مهرگان ﺁورد ز زرنقـش ونگار اینجا
سراسرباغ رنگین شد زنقش خامهٴ پاییز
زگلشن دامنش چیده زَمَردین بهار اینجا
زبُن لرزاند باد سرد پا یـیزی درختان را
رباید با سرانگشان خونین برگ وبار اینجا
چودامن میکشد باد ٬ یک گلستان برگ میلرزد
چه بیرحمانه میریزد به گلشن برگ وبار اینجا
به پای هر درختی برگریزان غصه میکارد
به زیر گلبُن گل د ست غم کاریده خار اینجا
جفای باد پا ییزی زگلبن کرده مهجورش
که هر برگ چمن نالد زهجران بهار اینجا
15.10.08.
«»«»«»«»«»«»