شعر از اثیم رحیمی – کالیفورنیا
www.aceem.blogfa.com
وضع جهان
وضع جهان به مردم نادان ندیده به
خون جگر به سوی شفق نا رسیده به
کو خاطری که چاره شود غصهء ترا
اشکی که می چکد ز رخت ناچکیده به
تخم امید را به گلستان آرزو
ار چند کاشتیم ولی نا رسیده به
دردیست درد هجر و دوایش دو لعل یار
یارب مرا دو لعل لبش ناچشیده به
دارم امید آنکه رسد دور بی کسان
قد د و تای پیر فلک ناخمیده به
آخر برادران همه از جور روزگار
گفتند کاش یوسف ما ناخریده به
گفتم (اثیم) شکوهء از دور روزگار
اما به گوش اهل جهان نا شنیده به
«»«»«»«»«»«»