( ظفری )
( مجمر )
مرا ا ز ا نجمن معذ و ر دا رید ز د ید ا ر عزیزا ن دور دا ر ید
چو گمنا می به کنجی خفته هستم خموشا ن را عجب د ستور دارید
شب شعری که سازم نا مه اش را چرا؟ با ترک آ ن مجبور دا رید
به هرمحفل دو صد شمعی درخشد سیا هک مجمری پرنور د ا رید
گهر را جای در صدر نگین است کمی ازجست ومس مستور دارید
روان قرن ما با لنده سازی است که نا با لید نی را کور دارید
منم گرراه روی کم ظرف فرهنگ نو آ موزا ن گهی محشور دارید
قوی را خدمتی مرهون خشم است ا گر لطفی سر کم زور دا رید
من ا ز عزلت به دیر آغشته گشتم قلند ر را ز د ل مغفو ر دا رید
بسی بر طبع شهرت تکیه کردی بسی د ر ا نزوا د یجور دا رید
هنردر کار تا خود عرضه داری چه سان یک بی هنردرگور دارید
شما د ر مکتب علم و ا دب بیش یکی چپرا ستی منظور دا رید
نه من شا عر بخوا نم خویشتن را تهی نظمی ا گر منظو ر دا رید
تمنا می کنم ا ز ا هل عر فا ن که از صحبت مرا مشکور دارید
ز بعد ا ین نوشتا رش ظفر را
به زرق و برق دنیا جور دا رید
شب اول حمل 1383 فیض آباد
«»«»«»«»«»«»