|
م.آ.ع
غفلت
درایام زورمندی رفت نیرویم بباد
آن ایام را باد یکساعت بیش نداد
هرچه اندراین بساطم بود گرفت
در عوض موی سپیدم هدیه داد
قامت پرزورم گشت چون کمان
چیده شد ازروی و قلبم هرنشاط
بیست و هفت این دوعدد باهم شدند
درشکم هضم کرده اند دیگراعداد
عمررا نامطلوب به هرزه دادمی
عمراین عمرر ابدست خود جلاد
نی برای خود بناکردم قصر
نه برای روح پاک هیچ احتیاط
هرزه جامه،هرزه توشه،هرزه پاطرف دغا
سرتاپابنده گی کرد خاطرنفس شیاد
عمرگرصدسال آید، صد ثانیه بیش مدان
ثانیه رافرصت شماردوثانیه را نیست اعتماد
درتلاش حب دنیا زور وقامت هردو رفت
اندریک ثانیه یابی گرتراست الله مراد
عادلا" غفلت نمودی دل به دنیا بسته ای"
مژه برمژه نهادی برداشتن رفت زیاد
«»«»«»«»«»«»
ادبی ـ هنری
صفحهء
اول
|