بها نه
صدق گفتار
تو ای محرم راز و ای جان دل
کنم لحظه ی با تو ام راز د ل
نشاید که گردی ز من سر گران
به این یک دو حرفی که بودی نها ن
منم با تو صادق چو آ یینه یی
نشا ید که گیری زمن کینه یی
بود دایما در دل این آ رزو
که باشی مراد من از جستجو
تویی آ فتا ب و تو یی مهتا ب
تویی چون حقیقت تو یی چون سراب
تویی خوب خوبان، تویی ناز نا ز
گهی پست پستی گهی بس فراز
تویی با وفا تر ز هر چه وفا ست
تویی پر جفا تر ز هر چه جفا ست
تو رنگین تر از دامن نو بها ر
تو بی رنگتر از خود خار زار
به جادوی حرفات غلا مم کنی
بیک حرف زشتت ملا لم کنی
تو یی آب هستی تویی موج نو ر
به این تشنه کامم تویی آب شو ر
گهی مست سازیم چو جا م شراب
گهی در دو چشمم شوی چون سراب
گهی با تو مستم چو میخانه یی
گهی از غریبیت چو بیگانه یی
گهی با منی چون نفس های من
گهی خالی از توست دنیا ی من
گهی همچو جانم در آ غوش تو
گهی بی خیا ل و فرا موش تو
گهی شاد سازی تو دنیای من
گهی خند ه میرد به لبها ی من
ببخشم به این صدق گفتار من
به احسا س پاک و به پندا رمن
ببین با همه این ادا های تو
به این غفلت و این خطا های تو
ترا دوست دارم ترا همچو جا ن
ز هر کس فزون در تمام جهان
منم آ نکه خواهم ز سر تا به پا ت
بمیرم مگر کس نگیرم بجا ت
تو ای دوست از هر کسی بهتری
(بهانه ) نیابد ز تو برتری! ! !
«»«»«»«»«»«»