© Farda فـــــردا

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سید همایون عالمی

 

رمز و راز

سافی ز بزم عشق شراب و صبو مبر   
پر کن پیاله را و دگر آبرو مبر
مردم ا گر ز درد جفایش زما وفاست   

تا آسمان برفته ناله این زرد رو مبر
اوچون گل بهار و مرا عمردرخزان      

مارا خیال و فکر ازآن رنگ وبومبر
دریاست قلب من به امید وصال او        

خون دل ازسرشک مرا جو بجو مبر
اندر تحملیم چو کوهی به هجر یار        

غیر از عروج عجز به آن تند خومبر
گرمردم از فراق بگیراین جنازه را      

پیش قد وم یار ببر هیچ سو مبر
مرگ مرا به راز بگو راز را برمز      

زین راز ها و رمز سر گفتگو مبر
پرسد اگر ز حال (همایون ) نا مراد
باغی ز داغ های دلم را به او مبر


سرود عشق

حال دل را گربگویم میشود محشردگر

آتش خمپاره دارد این دل اخگر دگر
گر بسوزد آسمانرا آه جان پیمای ما

 خرمن آتش بگیرد قصه در دفتردگر
روشنی بز م بودم از بیان حسن یار

قطره قطره پای گشته شمع مارا سردگر
بی تحمل می ربود ازچشم هوشم خوابرا

تا بیادش میزدم در کوچه ها هر در دگر
یا بگیرم بوسه دلخواهی از لعل لبش

یا رسد پایان بمرگم حال شور و شردگر
کی بمیرد نام عاشق تا که این چرخست

چرخ آتش عشقم نگردد دانی خاکستر دگر
من ( همایونم ) که دارم نغمه هایی وصف یار
از سرود عشق دانم نیست گیرا تر دگر



15 جون 2008
وزیر اکبر خان مینه کابل



 

    

«»«»«»«»«»«»

 

 

 

 


 

ادبی ـ هنری

 

صفحهء اول