محمد زرگرپور
ما در
ما در ! طلوع روشن صبح سعا د تی
گل خوشه های خرمن لطفی ، عنا يتی
ما در ! چو وا ژه ها ی نما زی به شهر عشق
مفهوم آ يه ها ی خدا يی ، طرا وتی
ما در ! تو شا ه بيت لطيفی در ا ين غزل
با غ صفا و مهر و سخا يی ، مروّ تی
ما در ! به کوه طور شنيدم نوشته ا ند
کز جلوه ها ی قد س شکيبی ، شها متی
ما در ! کتيبه ها ی بلورين عمر من
در د ستها ی تو ست ، شکوهِ ا جا بتی
ما در ! در ا ين زما نه که سرد ا ست و بی وفا
آ غوش پر نوا زش گرمی ، طها رتی
غم نيست گر که خا طره ها پر کشيده ا ند
چون خود شکوه خا طر ه ا ی ، بی نها يتی
ما در ! کدا م وا ژه توا ند تو را ستود
چون سوره ها ی گلشن سبز رسا لتی
ما در ! تما م غصه ء عا لم کشيد نيست
با بود نت ، چه ، صبح وفا را طرا وتی
ما در ! بيا که درد د ل خود بگو يمت
هر چند خود ز درد دل من روا يتی
ما در ! نو يد وا ژه ء شعری در ا ين جها ن
آ ری طرا وتی ، سحری ، نور و برکتی .
«»«»«»«»«»«»