فریبا آتش صادق
مادر میهن
چگونه دست و پایت را شکسته اند مادر وطن
چه زار وغریب و بینوا
افتاده ای در منجلا ب زمان
که ذره ذره ً خاکت
با خون فرزندان ات انجماد بسته است
های مادر وطن ،
آیا دستی در های بسته و شکسته ات را
روزی کلید خواهد شد
تا فریاد بر آرد:
های ، های
سیه بخت ترین زن گیتی
چسان در مانده ای
از جور فرزندانت ....
زن یعنی هیچ
من از زمانی می آیم
که به دستهایم میگفتند
مهــــر...
به نگاهم میگفتند
عــاطــــفه...
و کلامم را محبت می نامید ند
میدانی هم نژاد من !!!؟
مهربانی ها را بستند
عاطفه ها را کشتند
وواژه ها پوسیدند
تا صد باره و هزار باره تکرار کردند
زن یعنی هیـــــــچ
2008-03- 02
جـــــر منی
«»«»«»«»«»«»