بهانه
یا د گا ر
محبتت به دلم ماندگار خواهد ما ند
غمت چو داغی به دل مثل خار خواهد ماند
بانکه لذت شا دی نبر ده ام از تو
ز تلخ خاطره ات بیشما ر خواهد ماند
نشد سحر شب من در کنا ر بستر تو
مگر امید به آن صد هزار خواهد ما ند
چه سا ل ها که دو چشمم براه وعده توست
نیا مدی و مگر این قرار خواهد ما ند
به نیم بوسه دلم خوش نمو دی و رفتی
برای نیم دیگر انتظار خواهد ما ند
گذ شت عمر بیاد تو اند رین غر بت
سپیده رفت و مگر شام تا رخواهد ما ند
اگر نشد میسر من واژه های خوشبختی
به تو حد یث غمم یاد گا ر خوا هد ما ند
( بهانه ) هر چه توانی نویس به دفتر شعر
تو میروی سخنت پایدارخواهد ما ند
ملبورن
01-02-08
«»«»«»«»«»«»