© Farda فـــــردا

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

شکیله نصیر    بهانه

 

 

 

به چه کس پیش کنم؟


داستان غم ما را به چه کس پیش کنم
شکو ه از بخت سیاه را به چه کس پیش کنم ؟
در حریم نگه ام جز تو به کس جایی نیست
درد این تنگی جا را به چه کس پیش کنم ؟
وعده و قول تو با ما و دلت جا ی دیگر
این همه مکر و ر یا را به چه کس پیش کنم ؟
نه ز تو نامه نه پیغام و نه قاصد نه خبر
شرح بی حرمتی ها را به چه کس پیش کنم ؟
شده عمری که ند ید م گل رخسا ر تر ا
شو ق دیدار شما را به چه کس پیش کنم ؟
هر نگاه تو به دل نقش نمود خا طره ی
د ا غ آن خاطره ها را به چه کس پیش کنم ؟
در غم هجر تو ما را نه کلا م است و نه نظم
غزل بی سر و پا را به چه کس پیش کنم ؟
همه عمر م به وفا داری به عشق تو گذشت
قصه ی مهر و وفا را به چه کس پیش کنم ؟
دین و دنیا ی مرا یک نگه ات داد به با د
خجلت روز جزاء را به چه کس پیش کنم ؟
نیست در شهر حریفی که دهم شر ح فراق
این همه نا له و آه را به چه کس پیش کنم ؟
تویی آن کعبه ی مقصو د و مرام د ل ما
جز تو این عشق خطا را به چه کس پیش کنم؟
سوخت در آتش هجران تو بال و پر ما
مرغک مانده ز پا را به چه کس پیش کنم؟
جامه ی صبر کفن شد ز جفا کار ی تو
حسر ت خا ک سیا ه را به چه کس پیش کنم؟
مر دم از غصه ( بهانه ) که مرا یار نما ند
درد این قصه خدا را به چه کس پیش کنم ؟

02-02-07

 

 

 

 

«»«»«»«»«»«»

 

 

 

 


 

ادبی ـ هنری

 

صفحهء اول