© Farda فـــــردا

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ظاهر ظفری

 

 

ظاهر ظفری

 آ تش فروش

 

آتش فروش چا ره و تد بیر ما کند

آ سوده در رسا نه که تصویر ما کند

پوش قشنگ و ها له ای از چتر آسما ن

در سو ژه ثنا و صفت گیر ما کند

هر ذ ره لطف شعله بر افروزد هر زما ن

جان و خرد بسوزد و تقد یر ما کند

می سوزد از ورای سخن د شت و دامنم

در اشتهار و هلهله زنجیر ما کند

ما سر به ظلمت و فد و ی سر بر آ فتا ب

در منجلا ب خیره سری قیر ما کند                

هشد ار ای ترانه نه سوزی به هیچ و پو چ

کا ین  تا جران  به  زمز مه  ای پیر ما کند

 

 کا بل،  قو س  1385

 

 

 معبد

 

 

د ید م  نظرت نا گه   چنگی به نها نم  زد

ا ز پستهء لبها یت   یک شعله به جا نم  زد      

در هر قد مت سنبل   بوسید ه  تو را خوا بد

جا نبا زی  یی گلگشتش   شوری به روانم زد

گفتم  که نه پرهیزم   ا ز معبد  ذ کر تو

تا سنبل  کف ها یت  یک لحظه  نشا نم  زد

عشقت زد ه آ تش بر  خا کستر جا ن من

چون د ر تهء ا ین ا خگر  رسمی به جهانم زد

جا نا تو ا گر نا زی   من فخر همید ا رم

زا نرو که رهء قسمت  با ری به فغا نم زد

ا ین سنگ د ل سختم   ا ول که تو بشکستی

آ خر شود م بی تو   پشتی که کما نم زد

 می با زم و می بند م   د ر تا ر خیا ل تو

 جا ن و د ل سودا یم  تا آ نکه  زما نم زد

 

 دره رامیت  تاجکستان، 26  اسد  1385

 

 

 

                                             آریانا

 

 

ما برهه ای زدو ره ء بی ا نتها ستیــــم       شا لود ه ء زمین  جها ن آ شنـــا ستــــیــم

ما ملتی نجیب و سر ا فراز و سر بلنــد        پــیــوند  نا م  محــتـــشم  آ ر یا ســـتـــیم

ما زا د ه ء غرور هد فمــنــد خسروا ن       درقـلّـه  ها ی شا مخ خود  جا بجا ستـــیم

ما  زند ه در گره تو ا ی نا م  جا ودا ن       د ر  سا یه ء  شکوه  تو با  ا عتـلا ستـــیم

ما گربه مرزها و به  نا می جدا زیــیـم       در ا صل ودرنصب همگا ن کیمــیا ســتیم

ما  تا جکیم و د رّی و یا فا رسـیـســتیم       با تا ج  آ ریا ی کهن  هم  صــد ا ســـتــیم

ما  د رّ معنی را زسخن ها ربود ه ا یـم       شهـــکا ر بی  بد یل ا د ب ، بی فنا ستــیم

ما ا فتخا ر نسل و سلا ل عـــجم  د یا ر      گـنجــینه ء  ســخا ی  د ل آ ســـیا ستـــیــم

ما ا ز تبا ررود کی  و سعد ی و سیــنا        بر طا رم  صلا بت  ا رض و سما ســتیم

ما راهرویم  بید ل و فردوس و مولو ی       شهد  خوش  ترا نه ء حا فظ   نما ســتــیم

ما وا رثیم  خسرو وسا ما ن و جا م جم       د ر رزم خو یش رستم  آ زا د ه  ها سـتیم

ما متحد به دین و نژا د و زبا ن ورنگ       پیــما نه ء  ا خوّ ت  ا هل  صفـــا ستــــیم

ما رو یــش تمد ن  تا ریخ  با ســـــتا ن       عصّــا ره ء کشا کش  تند یــس ها ستــیم

                           ما  پیش  می رو یم و ظفر همرکا  ب  ما ست

                            فرهنــگ  لا یــزا ل  ســبــــیل  خد ا ستـــیـــم

 

 

شهر دوشنبه  تا جکســتان، 28  ا سد  1385

           

«»«»«»«»«»«»

 

 

 

 


 

ادبی ـ هنری

 

صفحهء اول