سيد عبدالقادر رحيمی
سید عبدالقادر" رحیمی "
طنز
تقلیل مشاورین رئیس دولت
چندی قبل شنیده شد که پارلمان افغانستان فیصله نمود تا مشاورین رئیس جمهور از چهل نفر به پانزده نفر تقلیل یابد. نمیدانم این وکلای ملت که مردم آنها را به شورا فرستاده اند تا مشکلات شان رابه گوش حکومت برسانند و راه حل جستجو کنند چرا گره بر گره کار مردم می افزایند و شاید آنها را بدبخت تر می نمایند.
وکلای ملت نظرداده اند که مشاورین رئیس جمهور از چهل نفربه پانزده نفرتقلیل یابد. مگر آنها فکر نکرده اند که این چه ظلمی است که میخواهند به مردم روابدارند؟ آخر همین ملت نبود که آنها را اگر چیزی میدانستند یا نمی دانستند به شورا فرستاد و از آنها افرادی ساخت که امروز هم دبدبه دارند هم موتر شیشه سیاه، هم بادی گارد و هم تمام وزرأ مثل موم به اختیار شان و هر روز کم از کم ده تا صد عریضه را امر میگیرند و کار های قانونی و غیرقانونی را انجام میدهند؟ آیا جواب این همه خودگذری مردم همین است که آنها نظر دهند تا مشاورین رئیس جمهور تقلیل یابد؟
امروز که چهل مشاور به رئیس جمهورمشوره میدهد کار های افغانستان گدود است و هیچکس نمیداند آخر و عاقبت مردم چه خواهد شد؟ اگر تعداد مشاورین تقلیل یابد فکر نکرده اند که امور مهم مملکت را چه کسی به رئیس جمهور مشوره خواهد داد؟ امروز که چهل مشاورمجرب در چهارگرد رئیس جمهورمثل پروانه میچرخند کار کشور به جایی رسیده که در هر جاده یک نفرخود را انفجار میدهد و صد ها خانواده دیگر را داغدار میکند. از همه بدتر که این انفجار ها در مقابل قوای مهمان نیز انجام می پذیرد که حتی فرق از خود و بیگانه را نیزنمی کنند و آبروی افغانستان را نزد بیگانه ها می برند. و اگر مشاورین نباشند چه خواهد شد.
اکنون که چهل مشاورمجرب از بام تا شام رئیس جمهور را با مشوره های سالم خود رهنمایی میکنند، اکنون که چهل مغزمتفکر اندوخته های فکری خود را بالای هم میریزند و آن را سرانجام به خورد رئیس جمهور می دهند فساد اداری بیداد می کند و کار هیچکس از هیچ اداره یی به صد روزهم تمام نمی شود و حتی رشوت را دیگر کسی به افغانی نمی پذیرد و باید حتماً دالر ارائه گردد، پس اگر این تعداد مشاورین کم گردد و مشوره برای رئیس جمهور داده نشود این کار ها به کجا خواهد رسید؟ میترسم بسیاری کار های کشور نسبت نبودن مشاور خوب درهم بریزد و آنوقت همه با هم چه خاک رابه سرخود باد کنیم؟ با چهل مشاور سرنوشت ملیونها دالر گم است و کسی نمیداند که چراهرچه پول به این کشور سرازیر می شود هیچ گره یی از کار مردم باز نمی شود پس اگر این مشاور ها تقلیل یابد وضع چه خواهد شد؟
از همه بدتر اینکه بعضی ازین مشاور ها در بعضی کارها شاید تخصص دارند و اگر متخصص در قرب سلطان نباشد چه کسی در آن مسلک رئیس کشور رامشوره خواهد داد و آنوقت وای به حال مردم اگر کارها نسبت نبود مشاور خراب شود آنوقت این وکلای ملت چه جواب خواهند گفت؟ مگر ملت آنها را برای خراب کاری روانه شورا کرده اند؟
مشکل دیگری که از ین کار بروز می کند و شاید وکلای ملت به آن ملتفت نشده اند اینکه هر یک ازین مشاورین به یک قوم و یا ملیت تعلق دارند و اگر از هر ملیت یک مشاور با رئیس جمهور نباشد آنوقت وحدت ملی چگونه تمثیل شود؟ آنوقت هرکاری که در کشور انجام پذیرد ملیتها خواهند گفت مشوره ما درین امر دخیل نیست و فردا از آن پشتیبانی نخواهند کرد.
از جانب دیگر مشکلی که وکلای ملت فکر نکرده اند اگر تعداد مشاورین رئیس جمهور تقلیل یابد افرادی که از وظیفه سبکدوش می شوند چه خواهند کرد؟ اگر آنها با باند های قاچاق مواد مخدر پیوستند و پروسه محو کشت کوکنار و تولید هیروئین را به مخاطره انداختند کی جوابگوست؟ آیا وکلای محترم ملت اینرا سنجیده اند که اگر تعداد مشاورین برکنار شده آزرده خاطر شدند و باگروه های مخالف دولت پیوستند چه خواهد شد؟ آیا اعتبار بین المللی دولت زیر سوال نمی رود؟ اگر این بیکار شده ها باطالبان پیوستند کی تقصیر را می پذیرد؟ و اگر احیاناً یکی یا چند مشاور دوباره به منطقه و محل اصلی اش برود و دوباره افراد و گروه های خود را برگ و بار تازه ببخشد و گروه مسلح مخالف دولت را تشکیل دهند کی جوابگواست؟
فکر می کنم وکلای محترم ملت فکر ناکرده خواسته اند که مشاورین رئیس جمهور تقلیل یابد ورنه باید نظر می دادند که مشاورین رئیس جمهورصد برابر میشد تا یک گروپ آزرده خاطر دیگر نیز به رئیس جمهور می پیوست و وحدت ملی به شکل اصلی آن تمثیل میگردید.