ظاهر ظفری
ظاهر ظفری
سفیر
سحر گا هی به منز ل نا رسید ه
شبم آ خر شد و ا و را نه د ید ه
روا ن د ر فیض د ید ا رش ، بجستم
پریشا ن حا ل و مدهو ش و رمید ه
گهی بر خود تپید م گه بر ا فلا ک
که ز آ نجا حر مت بختم رسید ه
زمی حا جت بجستم با ر د یگر
که د ر نو شش هزا را ن قد خمید ه
شبی نه بلکه شبها یی عبث رفت
نحیف و لا غر و د ر خو د خزید ه
قلند ر وا ر د ر چهل خا نه سو د م
علیلی گو شه ء خلو ت گز ید ه
نه شد حا صل به عقد ی عقد ه ها سر
مبا د ا ! د ید ه بند م نا بد ید ه
سفیری د ر سر آ هنگ سفر کرد
بخوا ب ا ی عا شق زا ر حمید ه !!!
چو تو عز لت نشینا ن بی شما ر ا ست
مگر سو د ی ز سو دا یش نه چید ه
بر فتند و رویم و خوا هی د ر رفت
به ا مید ی پر ا ز یاء س عد ید ه
جها ن را وصل ا ز فصلی قرا را ست
ز پید ا یش چنین خط آ فر ید ه
اسلام آباد
جد ی 1383
«»«»«»«»«»«»«»
جلاد
ا یا جلا د گمرا ه نگو ن بخت
تو خر سند ی و یغما یت ز کین ا ست
زد ود ی معنی سر شا ر ملت
پیا مت نو نها لا ن را عجین ا ست
تو ا مروز ی سر ا فر ا ز د و روزه
هر آ نکو سر کشد سر بر زمین ا ست
تجا وز د ر حق هم خا نه کرد ی
هلا کت بعد قد رت بس وز ین ا ست
به د ست آ و یز قر آ ن د شنه بستی
فرو شو! هیکل ا ز ما روح ز د ین ا ست
خدا یم خلقت ا ضدا د دا رد
ند ا نی ما ر تو د ر آ ستین ا ست
نبر د ما نبر د آ خر ین ا ست
ستو ه د یو و دد را و ا پسین ا ست
فیض آ با د
نهم حو ت 1378
«»«»«»«»«»«»«»
عار
به گیتی کتله ای ا ز عا ر و ننگم
ز سمع ا فک با هر کس به جنگم
ز بیگا نه ند ا ر م حر ف آ زا ر
خودی هر جا ز ند محکم به سنگم
سز ا ی نییت پا کم چنین ا ست
بو د خا ری ز ند د ر پا ی لنگم
محبت با حیا ا ند و ختم زا نک
خم ا بر و پر ا ند نیم ر نگم
د ر ین عصرتوحش نا له بسیا ر
به طفره رفتن ا ز مجلس ملنگم
شما ر م هر قد م را با تسلسل
بر ی ا ز شر د ونا ن بی د رنگم
اشکاشم
20 حمل 1379
«»«»«»«»«»«»«»
رنگ ها از جوی تا بحر
شبی تصوّ را تم ر نگین شد . . .
و ا ما چنا ن ر نگین که نا مأ نو س ترا ز سیا هی یی جهل
چه با زی ها یی !!!
چه با ز ی ها یی که رنگ ها ی شفا ف و بلورین را مکدّ ر سا خت
ا لوا ن گو نه گون طنیـن ا ند ا ختند . . .
ما د ستخو ش ا هدا ف مضحکی گشتیم
سر خ !
نما د طرح و آ غا ز بر نا مه
به رنگینی خو د ش جو ی ها تعمیر کرد
تا خو ن به را حتی د را ن جا ری گرد د
و ا روا ح پلید بر نا مه آ ورا ن را شا د دا ر د
سـبز !
نما د تطبیق بر نا مهء ا سلا ف
که بو د و نبود رنگ ها را د ر هم کو بید
و ا ز جو ی د ریا سا خت
سفیـد !
گذ شتگا ن را مغفرت نمود
و مد هش ترین خا طرا ت را ثبت ذهن تا ریخ سا خت
و د ر یا ی خو ن د ر بحیره فرو رفت ؟؟؟
ا کنو ن همه رنگ ها د ر تا ریکی یی مو هو م سر ا فگند ه ا ند
تا با شد که بحری همه را شستــشو کند
و ا لگو ی رنگ جا ی خو د را به رو شنی د هد
و هستی آ فرین ؛؛؛
هستهء هستی را د ر هم آ میزد
کشم 24 میزا ن 1380
«»«»«»«»«»«»«»