نجيب الله آگاه
نجيب الله آگاه رسوليان
شهر شبرغان / افغانستان
چه قَدََر
گریــــــه و نالــــــــه و نجــوا چه قدر؟
سـوخــــتن، سـوخـــتن امـــا چه قدر؟
ســــــــفر دور و درازی همـــــــه درد،
به مسیر همــــــه غــــوغا چه قدر؟
دیده بر دیده تاریـــــــــکی و غــــــــم،
شــــانه بر شـــانه یلــــــــــدا چه قدر؟
بودن و زیســـــــتن و مانـدن و هیــچ
آری، آری همـــــــــــه تنــــها چه قدر؟
خالـــی از جازبــه عشــق و امــــیــد،
خالـــی از شــوق و تمنـــــــا چه قدر؟
بی تو از خویش گـــریزان همه عمـر
بی تو با خویــــــش مــــدارا چه قدر؟
«»«»«»«»«»«»«»
شام
شام است ودلم شکسته ایدوست
واین سینه زدرد خسته ایدوست
دل تنگی و بغض و روبه رویم
تاریکی وغم نشسته ایدوست
پژ مرده درختسارامید
زاین شاخه گلی نرُسته ایدوست
هرسوکه رهی ست پیچ درپیچ
هر سو که دری ست بسته ایدوست
شیرازه عشق وزندگانی
انگار زهم گُسسته ایدوست
«»«»«»«»«»«»«»