محمد زرگرپور
محمد زرگرپور
آلمان
دريغ
بر زخم اين هميشهء درد آلود
گلدان زرد رنگ حياتم را
با خشم کشته اند .
من قرض پر شقاوت دوران را
تا حال
يکصد هزار بار
نپرداخته ام
دريغ...!
چون در بساط خويش به جز آهی
آنهم پريده رنگ
قلبی شکسته
نالهء تبداری
داغی کبود
هيچ ندارم
بازار سرد چرخ
خالی نموده است دوستم را
نه اعتبار و شوکت و جایی
نه حرمت مبارک همنوع
هم وطن...!
ای وای !
صد دريغ.
«»«»«»«»«»«»«»