عبدالاحد سعادت پنجشيری
عبدالاحد سعادت پنجشیری
تورنتو ــ کانادا
وداع خورشید
از پنجره ام روی بمغرب هرشام
خورشید وداع کنان ز من میگذرد
از گرمی جانسوز ِ همآغوشی او
تا ساز کنم وداع، که شب میگذرد
* * *
خورشید بچشم نیمه باز صبح شفق
راهش به تمنای پگاه باز کند
آندل که بدیگدان ِ شب آتش میکرد
از گردنه ی شب به نسیم راز کند
هفتم ماه می 2006 تورنتو، کانادا
شکست آینه
هرآنکه خوانده،
چه آسان،
نگفته رفت کنار،
نخوانده آمده از راه،
وای
بباغ و بهار،
20 می 2006 تورنتو، کانادا
شِکوَه
ای سرو، تو از سخاوت باران
هر شب که وضو کرده قیام میداری
کز دیدن روی بی نمازی در صبح
چه شکوه بخورشید پیام میداری؟
4 می 2006 تورنتو، کانادا
آرمان
در شام عبادت
زنجیر بپای ذکر
زندانیی آرمان است.
در صبح عنایت
قاصد نشود بیدار
عابد بحریر خواب
گمگشته ای طوفان است.
مقصود نگاه ِ دل
با هاله ای شوق و شک
در عرف سحر خیزان
مصلوب کریمان است.
خورشید رُخ ِ زرین
افشاند جبین ِ مهر
بر گنبد این گردون
غافل چه پریشان است؟!
مارچ 2006 تورنتو، کانادا