جباران
نقاب ار برزنند روزی ز روی جباران
قیامت ها شود بر پا زظلم و جعل غداران
طلسم ننگِ اربابان هویدا میشود آن دم
خیانت ها شود ظاهر ز مکر و ریب سرداران
لقای باطل و حق آفتابی میشود هر سو
شود چون روز روشن فتنهِ مزدور و باداران
به حیرت میشوند اندر یقین پیر و جوان آندم
خیانت ها بدانند چون به خلق و خاک عیاران
عجب منگر اگر بینی فقیر و بی زمین هر جا
یقین می دان که او خود بود روزی از زمینداران
کنون در خاک آبایی و میراثی ز اجدادش
بود بیگانه ها بادار و او از جمع مزدوران
زبانش را که هویت نامه تاریخ و آباست
به کفر منع بردن بارها تا پایه داران
یکی دزدید نامش رادیگر بگرفت خاکش را
چه شد شان خراسانش چه شد انوار احراران
ببندند دست ها و، روی خاینان سیه سازند
به امر عدل در بند افگنند یا حکم تیرباران
چه کس پایان دهد ای هموطن رسم غلامانرا؟
چه کس غیر از من و تو افگند آوار ِ بدکاران؟
همین ماییم که باید شوکتِ شیطان براندازیم
همین ماییم که باید افگنیم قصر ستمگاران
دوای درد ها جویید، خدارا متحد گردید
به توفان دویی درگیریم از خبثِ تبهکاران
ز پیکار ِ حق و باطل من این صد بار بشنیدم
که با خنجرِ همت بدست آًرند هشیاران
نارد مطلب دیگر (وفا) انسان درین دنیا
به جز در راه حق مردن و بستن راه شراران