عبدالله وفا
عبدالله وفا
وصيت
در آن ساعت که جان از تن بدر شد
به شبنم های گل تن را بشویید
ز برگ بید سرسبزی بهاری
کفن دوزیید و دورم پیچ سازیید
به یاران نقل قولم را بگویید
به جای اشک غم شادی بریزیید
تن زار و نحیفم را به مستی:
به بزم عاشقان شهر مانیید
ز گلهاي بهاری روی قلبم
«وفا» را حک کنیید و واگذاریید
بلبل پر شکسته
يارب ز من خرا ب تو عقبا مطلب
ا ز بلبل پر شکسته عنقا مطلب
ا ند ر رهء آ خرت تپيد يم بسي
چيزي به جزءا ز تلخي د نيا مطلب
دل بسمل
اي باد صبا بوز بروي د ل ما
بر روي دل خزان و بي حاصل ما
چندان تو بوز که پاک شود از خاشاک
تا از خود و بيگانه شود بسمل ما