ماریا دارو
مادر مرا ببخش
انکس که مرا تاج بر سر بود مادر بود
انکس که مرا زیور وزر بود مادر بود
انروز که خورشید در جهان نور می افشاند
روشن تر زخورشید جهان بود مادر بود
شب ها که مهتاب با ستاره گان درخشید
رخشنده تر وبلند مقام مقام مادر بود
روزیکه سر زمین جهان شد مهیا
زره زره خاک وگلِش لطف مادر بود
در قلب هر انسان یک انرجی واحساس
از عاطفه وعشق فروزان مادر بود
در قلب کودکان معصوم چو بنگری
جریان خون عاطفه از خون مادر بود
هرروز وشب زبان به ثنای تو کشودم
سجده مرا بعد از خدا دامان مادر بود
مادر مرا ببخش که عمرت در پای من
رسید به پیری وشبابم زشیره جان مادر بود
تا داشتم ترا ز حوادث امان بودم
محفوظ زهر بلا مرا دعای مادر بود
زان روز به خاک وخون نشستم که تورفتی
خون گریستنم هر شب زکمبود مادر بود
رفتم طواف مرقد پر نور تو کردم
بوسیدنم روا به نقش جای پای مادر بود
مادر مرا ببخش مادر مرا ببخش
2006-05-10
«»«»«»«»«»
کشتار عاشقانه
با نرگس فتانت اخر هلاکم کردی
با تیر زمژگانت صد سینه چاکم کردی
دست از ستم بردار ای قاتل جان من
جان را بتو بخشیدم دیدم کبابم کردی
از اشک در هجرانت ساختم دریای امو
شستی تودست بااشکم بازهم مرغابم کردی
رسواهی های عشقت عاری نبود برمن
شرمنده گی ام اینست که باز فریادم کردی
از عشق تو آموختم صد درس نکته دانی
هوش از سرم ربودی جسم بی باکم کردی
آب حیا ریختم در نقش پایت هرشب
چشمم چوصحراخشکید واه چه بی آبم کردی
من از چه کنم یاد که تونکردی برمن
با دوکمان ابرو وتیرز مژگانت نشان خاکم کردی
درد هزار دارم در حیرتم طبیبآ
(دارو)یم را ربودی وزعشقت هلاکم کردی
2006-04-23
«»«»«»«»«»
مستقیم
الصراط است
این عشق عجب قافله دور ودراز است
از شور عاشقانه قلبم پر تپ وتاب است
از گلشن حسنت بملامت بیرونم کردی
این مرغ بال شکسته را محال پرواز است
باغ یاسمن حسنت گلبار میشود
پائیدنم به باغ حسنت رویا وخواب است
داغی غم هجرانت در دل شد چولاله
این لاله داغدیده در باغ تو مجاز است
دل خون خورد درهجر تو تا اخرین نفس
دیدار تو در محشر برایم چه ثواب است ؟
ازماتم هجران تو قدم الف بود وکمان شد
در عشق دوراهی نیست مستقیم الاصراط است
ای دیده خون فشان به یاد گل رویش
دیدار او در چشم خونبارم سراب است
فصل گل رویت چو خزان شد به چشم (دارو)
افسرده شد چشمم از بسکه شب وروز باز است
17 اپریل سال
«»«»«»«»«»
ادبی
هنری
صفحهء
اول
|