انتظار
بهار آمد و باغ چشم رنگ و بوی تو دارد
کفن دريده کوهستان و رنگ موی تو دارد
چکاچک قطرات را بشمرد و گذار زمان را
چمن قدح به دست انتظار روی تو دارد
به اشتياق تو خورشيد گهی زير و گه بالا
صباح و شام دود، زانکه آرزوی تو دارد
پريده رنگ مه از فرط حسادت که شبانگاه
نظاره به رخ ماهت ز طرف کوی تو دارد
هر آن پديده به گيتی که نام از تو شنيده
سر از زمين بدر آورده، جستجوی تو دارد
همی غزل بسرايد به مدح رويت اماني
روان و نرم و لطيف زانکه آب جوی تو دارد