مخمسی بر غزل اسدالله محبی
چون لاله هوای باغ وچمن داره فرشته
چون بلبل نغمه بر رقص سمن داره فرشته
بسته برزلف دوتا نسترن داره فرشته
نوروزترین جامه به تن داره فرشته
چون میل بهاران
وطن داره فرشته
پوشیده امروز لباس پرکدار قشنگش
کشیده سرمهء ناز به چشمان شنگش
کرده دلها را اسیر زلفهای چنگش
رقصیده هوا را به سر انگشت زرنگش
با چک چک باران چه اتن داره فرشته
بلبل با شور جنون نغمه سر ارد
لاله داغ دلش چون خون جگر ارد
شاعر ازموج سخن طرحی نو بدر ارد
نوروز به مهمانی ما شعرترارد
لیکن به تنم سبز چمن داره فرشته
عروس چمن کرده لباس از گل شبنم
برروی بنفشه دمیده عرق سنبل شبنم
گردیده جهان مست چون مل شبنم
پاکیزه ترین برگ بهار دل شبنم
با بوی بهار خنده به من داره فرشته
در گوش دلم عاطفکی امد و بر گفت
بر خیزوبهارست وکنارست وباده مفت
تا باد بهارگردزمستان زتنم رفت
در باغ دلم غنچگکی پرزدوبشگفت
برروی لبش دشت ودمن داره فرشته
تا چشم دلم دیده بر ان نور صفا بست
از مردمکش تیری در قلب شما بست
چون مست حقیقت شد ره سوی قضا بست
تا پای دلم دست به زنجیر خدابست
دیدم که خدا را به کمن داره فرشته
«»«»«»«»«»«»
تا که
تاکه عاشق نبودم صورت جان نشدم
تاکه درغم ننشستم مرد میدان نشدم
تاکه از چشمه کوثر نگرفتم جامی
رند دردی کش ساقی رضوان نشدم
تاکه بوسی نگرفتم زلب نوشینی
مطرب خوش سخن و شاعر دوران نشدم
تاکه در بحر وجودت نزدم غوطی
ماهی ماهیچهء تو ای جان نشدم
تاکه از مکتب حسنت نیاموختم سوزی
بلبل نغمه سرای این گلستان نشدم
تاکه عشقت به دل من آتشی نفروخت
شمع بزم تو ای سر خیل خوبان نشدم
تاکه تیر غمت بر دل من جا نگرفت
پرتوکمانک ابرو و مژگان نشدم
تاکه برق نگه ات به جان من نوری نفشاند
صورت جان نشدم نور ایمان نشدم
«»«»«»«»«»«»
آرزوست
من اهل دل شناسم و رفیق خرد
آموختم این شور زبحر عمیق خرد
گرچه منم سالها ممدم عتیق خرد
هر چند مفلسم نپذرم عقیق خرد
کان عقیق نادر ارزانم ارزوست
گه بهارم گه خزانم گه صورت فام
گه مطرب و گه راهب گه شیخ وامام
گرچه دارم تیغ سخن اندرنیام
گویاترم زبلبل اما زرشک عام
مهرست بردهانم
افغانم ارزوست
شهدش بنوش ز زهرش کناره جوی شو
بوسش ستان و در جهد ارزوی شو
علمش بگیر ازعملش پوشیده روی شو
ای عقل تو زشو ق پراکنده گوی شو
ای عشق
نکته های پریشانم ارزوست
بردار چنگ و بیا ای مطرب ظریف
سرکن سرودعاشقا ای مطرب ظریف
زان لحن خوش صدا ای مطرب ظریف
باقی این غزل را ای مطرب ظریف
زین سان همی شمار که
زین سانم ارزوست
ای نازنین گرداری گفتگوزشرق
بر من مگو جز سخن او زشرق
بر خفتگان عشق از چارسوزشرق
بنمای مفخرشمس تبریز روزشرق
من هد
هدم حضور سلیمانم ارزوست