ماريا دارو
ماريا دارو
آهینه روشن شد
نگاه کن خانه دل را که چو آهینه روشن شد
خوشا بر حال تو عاشق که خزان توگلشن شد
مگو از درد واز هجران بخوان ترانه عشق را
گره زمشکل ها شد باز وگلخند تو گلشن شد
بیا در خانه دل تا حضور دوست بنشینم
شب تاریک شد زاهل صبح امید لبخند شد
زبس زولانه های زلفت بپا داشتم سالها
چو یوسف در بی گناهی زپایم پاش یکدم شد
گلزار حسن تو دیدم ویاسمین رفت از یادم
عطر گیسوی تو انباش در گلشن مشامم معطر شد
(دارو ) را در گلستان یقینش یک هدف باشد
گل امید من امروز طروات تر زگلشن شد
6 اپریل 2006
«»«»«»«»«»«»
مست باشم
دعا کنید که امشب زمی مست باشم
خم در خمُ می وباده پرست باشم
مکن تو منع مرا از لذت شب نشینی
چو مرغ پرشکسته تا کی در قفس باشم
کنج میخانه چو مسجد راز ونیاز با خداست
نوید وصل تو دارم خدا پرست باشم
بنوشم باده وصال وشوم مست ومدهوش
ز می ناب لبانت خوش وسرمست باشم
چراغ خلویتان را مکن به خشم خموش
زقلبم شعله عشق سرکشد آتش باشم
من غزل خوان شب وصلم خموشم مکنید
غزال وحشی شده رام بی باده مست باشم
پریوش بنشین کنارم که من وتو شویم ما
لب برلب جام در دست لخت وبی غم باشم
8 اپريل 2006