داود درياباری
داود درياباری
غزل
دلی من است این ویا صراحی؟ بگو ساقی کدام خالی ست
به صد اشارت وصد عبارت صدا دارم که جام خالی ست
چه راز خفته میان این دل وجام سرخ شراب ساقی
گهی دلی من گهی پیاله - یکی ازان دو- مدام خالی ست
چه می هراسی زآمد وشد که کس بفکر کسی نه اینجاست
بمان که باشد، بمان نباشد- هران دلی زین حرام- خالی ست
بیا پری سرخ تاک بندیم به فرق این دل بجای - دستار
که ان شعور بلندعشق است که این دلش ازسلام خالی ست
حج ات قبول حاجیی گرامی که از تکتبر همی خرامی
توهیچ دانی که کعبه ای حق- چو سفره من به شام -خالی است؟
یکی پر ازغم، یکی دلش جم، یکی به خنده ، یکی به ماتم ....
ازین عدالت نه ئی خجالت؟ و یا که مشت ات- تمام- خالی ست !