سيد حسيب مصلح
سيد حسيب مصلح
ملبورن / آستراليا
اهـــل با صـــفا
خـــود شـــناسى كــــار ياران خداسـت
ناشــــناس از خــويش هر جا بينواسـت
هـر كسى كو كرد جنگ با نفس خويـش
دان كـــه او از خيـــل پــاك اوليـــاسـت
مرد مؤمن نيست اهــل شـــرك و شـــر
دشمنى با اهـــل ايمـــان پــر خطــاست
هر كـــه باشــد بي نمـــاز انـــدر جهـان
در حقيقت هســت و بــودش در فناست
دوش با غـــير گفـت واعظ: دخت شيخ
وه چـــه وحــشى دلـربا و خوش لقاست
گفــت واعظ: دون صفت اين شيخ شهر
اهــل كــذب و مـرد شــر و بي حياست
ســياه ســرش هــر شب به ميخانه شود
شــيخ نداند دختــرش از جمــــع ماست
شــيخ كجـــا مـا را بــه بـزمش جا دهـد
بــزم شــيخ چــون بـزم اهل پر جفاست
راز واعــظ بـر مــلا گشــت پيـش شيخ
گفــت در ديــر شـيخ: واعظ كم بلاست
دخـت واعـظ محصــول عشق من است
گــو نمــاز در پشـت ما دو كى رواست
شــــد فغـــان از جــام بلــند بر آســـمان
شـــيخ و واعــظ جمـــلگى اهل دغاست
گفـت ســـاقى بـا شـــراب و پيــر ديــر:
دشـــمنى با شـــيخ و واعـــظ كـيمياست
پيـــر ديــر از حــرف سـاقى در گـرفت
گفـت: شـيخ و واعظ هر دو بي بهـاست
هر كه خــود نشــــناخت از مـا كى شود
دخت رزگفت: حرف پيرهمچو طلاست
زهــد و تقــواســـت پايه و بنيـــاد ديـــن
بي ادب بـا خويــش رســوا هر كجاست
گـــو بــه شيخ و واعظ از من اين سخن
شر و فسق و كفر و شرك كار شماست
”مصلح“ شاد در كنج خلـوت پاك زيست
زانــكه او از جمـــع اهـــل بـا صـفاست
23 اكتوبر 2002 ميلادى
ملبورن - آستراليا