حيدری وجودی
|
فــــردا
نويد سحر سروده های سميع رفيع
« نويد سحر» سروده های سميع « رفيع» شاعر، نويسنده و موسيقيدان كشور، بتاريخ سوم دلو 1384 خورشيدی، مطابق 24 جنوری سال 2006 در افغانستان منتشر شد. اين دفترچهء شعر، که با مقدمه ایاز عارف و صوفی وارسته، شاعر غزلسرای کشور عزيز ما، جناب حيدری وجودی آغاز ميگردد، توسط انتشارات ميوند در کابل در 206 صفحه منتشر شد. اين مجموعه، در برگيرندهء حدود 90 شعر در قالب غزل، مثنوی، مخمس، مسدس، مستزاد و شعر سپيد و نيمايی است. برای آشنايی بيشتر با اين اثر بيجا نخواهد بود تا در اينجا مقدمهء جناب حيدری وجودی و چند قطعه شعر از اين دفتر را پيشکش شما دوستداران کتاب نماييم.
ایاک نعبدو و ایاک نستعین
موسیقی نگاهت از بس که دلـــنواز است ... آیینه سان برویت چشمم همیشه باز است « وجودی»
خوشا دلیکه با شهپر عشق در بحر های شعر و موسیقی، که در آغوش ساحل نمیگنجد، شنا میکند و اشراق معنوی خود را با زبان رسای شعر و موسیقی به دل و دماغ یاران همدل، انتقال میدهد. و بوسیلهء این دو هنر والا، دلهای ارباب ذوق سلیم را، انبساط و گرمی و روشنی می بخشد. این موهبت را خداوند «ج» بجوان صاحبدل و پاکیزه روان، جناب سمیع رفیع عنایت فرموده است. گویند: هنگامیکه طائر غزل در سیر صعودی از اوجگیری باز میماند، موسیقی به فریادش میرسد و آنرا تا جایی که توان معنوی دارد قوت پرواز عروجی میدهد. گروه دیگری که درین عرصه ها قدرت لفظ دارند، گفته اند: موسیقی و شعر بمثابهء دو بال طائرند، مشروط به آنکه آهنگ، شعر، صدا و ادای خواننده با هم تناسب تمام داشته باشند. چنانکه موسیقی دانی درین ارتباط چنین باور دارد « موسیقی دارای عوامل مختلفی است، البته همه میدانند که موسیقی زادهء اصوات است و صوت در طبیعت بانواع گونه گون وجود دارد مانند: وزش باد، غُرش طوفان، تلاطم امواج دریا و غیره. ولی اهل فن صدایی را صدای موسیقی میدانند که برای گوش خوش آیند و زیبا باشد. البته زیبایی شرط اول همهء هنر های زیباست. موسیقی در کلیت دارای سه عامل اصلی است: آهنگ، دیگری وزن و سوم هارمونی که علم تناسب و توافق اصوات است» اشارات در سطور فرازین این نبشته، بدین تناسب صورت گرفته که سرایشگر این دفتر شعر در موسیقی نظری و عملی وقوف دارد و البته لازمهء وقوف درین عرصه ها با وجود قابلیات بالقوه، ثبات قدم، استقامت ریاضت های فراوانی میباشد.. در مورد سمیع رفیع باید گفت: که سیر و سلوک او، در قضای قلمرو های اقطابی چونان مولانای بلخ و ابوالمعانی بیدل میباشد، که نمای تمایلات فطری و بینش رسای وی است. این دو شخصیت جهانگیر در طراز اول شعر و عرفان مقام والای دارند، که عرفان عاشقانهء شان با شعر و موسیقی لازم و ملزم شمرده می شوند. توفیق گرمروی این جوان را که در راه شدن، حال و مجال فراوان دارد، از خدای توانا استدعا میکنم. حیدری وجودی کابل، اگست 2005
در صورت علاقمندی به اين اثر، ميتوانيد به آدرس ايمل تماس بگيريد. same_rafi@yahoo.de
|