رحيم غفوری
عبدالرحيم غفوری
گل گلاب
آهنگهای برای کودکان
خوشحالم که راجع به يک اقدام هنريی مينويسم که بنوبه ء خود ارزشمند و قابل تأمل است. در شماره های قبلی سايت ، پس از معرفی کتبی برای کودکان،از نشرات طراوت، کار زيبای اسد بديع را به نشر سپرديم که در آن به حضور کودک توجه شده بود و همچنان در اقدام بعدی ، کار ارزشمند آقای رستگار بود که آهنگی را به هم آوازيی کودک خوش صدايشان، تهيه ديدند و در اين نوبت ، به معرفی اولين سی دی کامل ترانه های برای کودکان و با اجرای کودکان، می پردازم.
آری اولين مجموعه آهنگهای کودکان بنام « گل گلاب»، از اشعار و سروده های شاعر گرانقدر، خانم پروين پژواک به آواز خوش متين جان، نوجوان افغان، توسط شبير موزيک، به نشر رسيده است. اين سی دی شامل 12 آهنگ در ی و پشتو است با پوش رنگی ی که البته آنطوريکه بايد، حرفه ای طراحی نشده است ولی قبل از سخن ديگری به کليه دست اندرکاران اين اقدام نيک ، شاعر، آهنگ ساز ، آواز خوان و شرکت نشراتی، تبريک گفته و ضمن تشکر و سپاسگزاری برايشان آرزوی موفقيت های بيشتر از پيش می نمايم.
و اما معرفی اين سی دی يکبار ديگر احساسی را در من برانگيخت که ديريست ذهن مرا مشغول نموده و آزارم ميدهد. چه اگر به بازار کست ، سی دی و ويديو سر بزنيم، صدها نوع کست موسيقی بدست مياوريم که تعداد زيادشان متأسفانه پر تکرار خوانی ها دل آزار هنرمندان و نا هنرمندان کشور ماست. شرکت های زيادی در راه پخش موسيقی سرمايه گذاری می کنند، که فقط معيار هايشان ارزش بازار است نه ارزش هنر! و اما يک سی دی ، کست و يا ويديو نمی بينيد که برای کودکان و يا به آواز کودکی باشد! چه نه آهنگسازان و هنرمندان آواز خوان که کمتر دوست دارند وقتشان را صرف اينگونه اقدامات کنند و نه تحمل صدای ديگران را دارند! و نه شرکت های پخش موسيقی، بهايی ميدهند و حتی شايد به آن باور ندارند. در حاليکه ايمان دارم چه در داخل کشور با تمام محدوديت ها، وچه در کشور های ايران، پاکستان، اروپا و امريکا، کارهای صورت گرفته و اما افتخار اين را نداشته که وارد بازار شود چه آهنگ مست نداشته و بدرد عروسی ها و محافل خوشی نمی خورده است تا اقبال سرمايه گذاری شرکت های توليدی موسيقی را پيدا کند.
حالا اگر نخواهيم به اين قسمت پردازيم، که بحث عميق تری طلب می کند، در عرصه ء کار های فرهنگی و اجتماعی ما، موسسات زيادی داريم که ادعا می کنند برای کودکان برنامه دارند و بودجه های را نيز هر ساله زير نام سيمينار ها و غيره و غيره به هدر می دهند ، ولی به اين امور توجه نمی کنند و قدمی در اين راستا برنميدارند.
هدف من از اين اشارات، اين است که چرا آنطوری که بايد، به اين مهم، پرداخته نمی شود، آيا ارزش اين را ندارد که بجای ثبت و نشر آهنگهای تکراری، به موسيقی کودک و يا برای کودکان توجه نموده ، بر خلق چنين آثاری نيز سرمايه گذاری نماييم. در حصه ء همين سی دی، با تمام کم و کاستی هایش که از جمله ميتوان به اين موارد اشاره کرد، مثلاً ( ميشد بر تنظيم موسيقی، بيشتر توجه شود ، بعضی از پارچه ها اين سی دی ، حضور گروه را طلب می کند که بايستی در نظر گرفته ميشد، و ميلودی های بهتری انتخاب ميشد چه چنين کار ماندگاری ، ضرورت به عجله نداشت، و مهمتر از همه صدای کودکانه تری برای اجرای ترانه ها در نظر گرفته ميشد و موارد ديگر)، بهر تقدير جمعی، مانند يک شاعر، يک آهنگساز ، يک خواننده ء نوجوان، و يک شرکت توليدی موسيقی دست بدست هم داده اند، و آثری را آفريدند که در تاريخ فعاليت های موسيقيايی ما در بيرون از کشور ،شايد نخستين اقدام عملی است که به نتيجه ميرسد. هر چند در گذشته های نه چندان دور تلاش های بسيار موفق آقايان امير جان صبوری با آهنگ ( گوديگک) و آقای ببرک وسا را با آهنگ( آسمان رنگ تو است قشنگ) نبايد فراموش کرد.
و اما در پايان معتقدم که اگر هنرمندان، آهنگسازان و شرکت های توليد موسيقی بخشی از کارهای هنری، آفرينشی و توليديی خود را در اين حصه متمرکز نمايند، به زودی با داشتن آثار زيبايی، اين خلأ را در جامعه ء فرهنگی و هنريی خود نخواهيم داشت و در مقابل کودکان و نوجوانان خود بی پاسخ نخواهيم بود که ميگويند سی دی های موسيقی برای آنها و مطابق ميل آنها نيست چون چيزی در سطح آنها و برای آنها ندارد.
6 دسمبر 2005 استکهلم