صدای باران
چه غم آلوده شبی بود
شبی بارانی
شبی تنها
و
شبی تلخ و شبی سرد زمستانی
چه شبی بود شبی يلدايی
نه فروغ و نه چراغ و نه شمع و پلته و روغن
نه صدای سخنی
نه صدای نفسی
جز صدای باران
نه خيالی آمد
نه اميدی
نه تبسم بر لب
به جز از يک تب سوزان
به جز از يک غم تنها
چه شبی هول انگيز
چه غم آلوده شبی
نه فروغی نه چراغی نه صدای سخنی
به جز از درد و صدای باران
عقرب 1384 خوشيدی
تبسم نگاه
به چشمانت که آلوده
از اشک محبت بود
نگاه کردم
خنده ی چشمانت عشق آفريد
و نور محبت را
زمانی در تبسم چشمانت
ديدم
که لب گشودی
و خواستی بگويی
که دوستم داری
دسمبر 2004 ، شهر تورنتو
ـ کانادا