عبدالودود فضلی
عبدالودود فضلی
یـادت نـره
ای بــرادرعـیــد شــد، عـیـدی کـــدن یـادت نــره
تـهـنـیـت بـا پـیـر و بـرنـا،مـرد و زن یـادت نــره
جـامهء پـاک و نـظـیـف و هــم چـپـن یـادت نــره
کـفش زیـبـا را بــه پــا، لُـنگـــی زدن یـادت نــره
هـم غـریـب و بـیـنـوا و دل حـزن یــادت نــره
درنمــــازعـیــد ایـسـتـادی حـضـور کــــردگـــار
وعــدهء مـهـرو مـحـبـت بــا خــدا کــردی قــرار
آتـــش کـــیـن وعــــداوت را گـــذاری در کـنــار
پــاک سـازی ازدل خـود آنهـمـه گـَـرد و غـبـــار
کـردی ایـن پـیـمان نـزد ذوالمنـن یـادت نــره
بــلـبـلِ عـیــــارِ گـلـــزارِ دلِ جــانــانـــــه بـــاش
در رهء عـشـق و وفـا هـم سـاغـر و پیمانـه بـاش
شــاطـرِ صلح و صفـایی کـیـنـه را بیگانــه بـاش
بــرطـواف شـمع روی دوستــان پـــروانـه بـاش
مـشعـل نــور و صفـا در انـجـمـن یـادت نــره
ایـــکـه داری غـیــــــرت مـردانگی را بـرسَـرت
زادهء مـــــادر شــدی مــادر بـُـوَد بـــال و پـَـرَت
انــــــدرون خـانـه بـیـنی طفــلـکـان دَور و بـَرت
در امـــــور زنــدگـی زن بــــود یـــار و یــاورت
گــرچـه ســـالار زمـانی حــق زن یــادت نــره
ایـــکه بـا تـقـــلـیـد خـویشتن را پـریشان کرده ای
جــــوکـرِ غـربی شـدی افغــان حیـران کـرده ای
همــنـشیـن غـیـر گشتی تـرکِ یـــــاران کـرده ای
رســــم و آئــین وطـن با نـقـطـه پـایـان کـرده ای
هرچه خواهی کن ولی رسـم وطن یــادت نــره
عـیــــــد ایـــام قـــدیـــم یــادش بخیـر آن روزگــار
چـــار مغـز در دامن و هـم بیـضه ها نقـش و نگار
طفــلکـان و نـو جـــــوانـان پـیـش مـیــدانی قـطـار
کــی بـودیـــم این چون غریـب و بیـنوا و بی دیـار
تخـم جنگی هــای دوران کهــن یـــــادت نـــره
ای صبــــــا از مـا پـیـام عـیــد بـــر لـــیـلی بـبــــر
ای غــــــزالان بهـــرمجـنـون دامن صحـرا بـبـــر
از بـــــرای یــوســف زنـــــدانـی انــدر چـا بـبـــر
بـــرذلـیـــــخـای غـریـب و چـشـم نــا بـیـنـا بـبـــر
چـون به شیرین میرسی از کوهکن یــادت نره
ای عـــزیــزان عـیــدتـان پـاینـده و فــرخـنــده بـاد
نــــور ایـمـان محـبـــــت بهــرتــان تــابــنـــده بـاد
قـلـب هــــای تــان ز انــــوار خـــــدا آگــنـــده بـاد
ایــن خـوشی دایـــم بـــرای هـر یـکی پایــنــده بـاد
هموطن کردی دعا"فضلی" ز من یـــادت نـره