© Farda فـــــردا

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 احمدشاه عَلم

 

 

 

 

 

 

دیدار یار

 

مگر پیـــام خوش از مرغزار می آید

که شور بلبل و صــوت هزار می آید

 

ستاره ها زندم چشـمکی که عاشق تو

ز راه دور به دیــــــــــدار یار می آید

 

گل بهاری خوشرنگ کوچک صحـرا

نوید میدهدم کـــــــــــــان نگار می آید

 

شمیم عطر دل انگیز چــاک پیرهنش

به خوشگواری بوی بـــــــهار می آید

 

ز گوشه های چمن سبزه ها بمن خندند

که عاشقی و عشقت چو پـــــار می آید

 

بیاد لیلی و مجنون و وامـــــق و عذرا

شیرین بدیدن فــــــــرهاد زار مــی آید

 

بگیر دست بهار و چمن که عاشق تو

فرازموکب گلهـــــــــــا سوار می آید

 

به قرب آمـــــــدنش گفت نرگس فتـان

ببین به باغ گل ِ انتظار مــــــــــی آید

 

نسیم صبح نوید حیات داد " علـــــــم"

که یار رفته من با بهـــــــــــار می آید

 

 

«»«»«»«»«»

 

 

"ســـفر کرده"

 

تو سفر کردی اِی عزیز دلم

چشم دل منتظر که برگردی

لیک آوای قلب من گویــــــد

تو سفر کرده بر نمی گردی

 

ظلمت شب گذشت و فردا شد

صبحگاهان بروز من خندیـد

ماه و شمع و ستارگان رفتند

بلبل از گریه های من رنجید

 

چه شد ای عشق آتشین دلــم

که چنین سرد و دور تنهاهی

تو به معیاد سبز گنـــدم زار

از چه دامن کشان نمی آ ًيي

 

در دل شب ستاره ها مردنــــد

بس که هر شب ستاره بشمردم

شدخموشی رفیق شبهایـــــــــم

برنگشتی، ز گریـــــه پژمردم

 

من چشم انتظار خالــی دل

بی تو تنــهاهی آرزو دارم

در حریم خیال و خاطره ها

در دلـــــم با تو گفتگو دارم

 

من دراین غم سرای دنیا نـــام

آه سردم، کویــــــــر بی چیزم

در بهاران عشق و سبزو گـل

برگ زردم بزنــــــگ پايًیزم

 

پر کشیدی و رفتی از بر من

ایکه با عشق من سفر کردی

دلت آزرده اند و می دانــــم

تو سفر کرده بر نمی گردی

 

کلیفورنیا

 

 

«»«»«»«»«»

 

 

 

 

بی منی

 

قصه فردای من غصـــــــــــــــــه فردای تو

اشگ نسیم سحر دایره مینــــــــــــــــــای تو

 

این تویی بی من کی نی این من بی تو چه ام

آهوی دشت فریب جان کنـــــــــم و جان کنی

وای از این بی تویی وای از این بــــــی منی

 

شهر من و تو کجاست دجله و آمو کجــــاست

دشت و دمن شعله گشت بچه آهو کجــــــاست

 

ماهی دریای خشک شط زنـــــــم و شط زنی

وای از این بی تویی  وای از این بی منــــی

 

آن یکی تیر زد  خانه دســــــــــــــتم شکست

و آن دگری با فریب دست و دهانـــــــم بست

 

رنگ برنگ حیله ها بهر همه چاه کنـــــــــی

وای از این بی تویی  وای از این بی منـــــی

 

ای به فدایت "علم" روشنــــی در گلشن است

ظلم چو بی پرده شد چشم خدا روشـــــن است

 

صید بخون خفته را بال زنی پرکنــــــــــــــی

 

این تویی بی من کی نی این من بی تو چه ام

آهوی دشت فریب جان کنم و جان کنــــــــی

وای از این بی تویی وای از این بی منــــــی

 

 

 

«»«»«»«»«»

 

 

 

 


ادبی هنری

 

صفحهء اول