© Farda فـــــردا

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

پروين پژواک

 

 

 

پـــروين پـــژواک

 

 

 

"بیا چراغ را نگذاریم پیش وحشت باد..."

 

 

 

فروغ فرخزاد گفته است:  "تنها صدا است که می ماند."

اگر خالد نویسا و برنامهء "هفت شعر عشق" او نمی بود، اینک صدای نادیه انجمن نیز با تن جوان او به خاک سپرده می شد.

اگر هژبر شینواری و نوارهای صوتی "زامهران" او نمی بود، اینک این مصاحبه نیز چون به صدها برنامهء رادیویی فراموش می شد.

و اگر نادر عمر و وب سایت "فردا" نمی بود، ما آیینه یی برای دیدار تصویرپاره های خود نمی داشتیم.

پس درود و سپاس به همه همدلانی که دعوت شاعر ما آرش آذیش را لبیک می گویند و "چراغ را نمی گذارند پیش وحشت باد"!

 

 

به سرایندهء  "گل دودی" نادیه انجمن

 

برای شنيدن مصاحبه
در اينجا کليک کنيد

گل دودی نبود گل سیاه

گل دودی چون برف بود سفید

گاهی هم سرخ می زد چون آتش

گاهی هم زرد می شد چون خورشید

 

گل دودی از دود شد سیاه

گریه کرد تا که خاکستر شد

گل دودی عمر خار نداشت

"گل دودی چه زود پرپر شد"

 

پروین پژواک

2005-11-12

 

 

 

 

 


اجتماعی ـ تاريخی

 

صفحهء اول