سالار عزيزپور
ســالار عزيزپور
به بی پناهان پناهجوی طوفان (ريتا) در ايالات جنوبی ايالات متحدهء امريکا
قصهء طوفان
باز هم قصه قصهء طوفان
قصهء بی پناهی مرغان
قصهء خشم باد و صاعقه ها
قصهء مرگ و مير روزنه ها
قصهء فصل های بی حاصل
قصهء آب های بی ساحل
قصهء آن طواف کاخ غرور
بر قدوم قيامت مغرور
قصه کودکی عروسش را
گم نموده ميانه دريا
باز هم قصه قصهء طوفان
فصهء بی پناهی مرغان
«»«»«»«»«»
به هم نفسانم در تبعيد:
صبورالله سياه سنگ و بشير ســخاورز
غروب غريب
ز ناله های نوايم نوای درد می آيد
دريغ! غصهء غم های مرد می آيد
هوای غربت و غم های دردِ مهجوری
زنی نوای دلم دل بدرد می آيد
هوا به غربت من آی آی گريه کند
«ببند پنجره را باد سرد می آيد»
نوا، نوای خوش و آن هوا، هوای وطن
از آن نصيبه ما را چه گرد می آيد
وطن دو چشم تو روشن بر آن غروب غريب
غريب از سفری زار و زرد می آيد
«»«»«»«»«»
نماز آزادی
سپاس
بر ايستاده نخلها
با بانگ مشرق
بر نماز آزادی
در روزگارانی که
گياهان هرزهء باغستانها
پيامبران دروغين گلواژه ها اند
در تلاوت مغرب
سپاس
بر ايستاده نخلها
با بانگ مشرق
بر نماز آزادی
«»«»«»«»«»