کودک افغان
کودک افغـــــــــــــان اسیر کینه دوران شده
کودک افغــــــــــان گرفتار غم وحرمان شده
درس ومشق کودک افغــــان فغان و ناله شده
بی نصیب از کسب دانش واله و ویلان شـــده
در سبق خوانی سبق می برد از اقران خویش
کودکی کامروز خود چون گوی هر چوگان شده
این عجب بین کز کـــــتاب و مکتــب وآموزگار
در گریز از کیــــــــــــد وکین عامــل نادان شده
نی زبیــــــــــــــــگانه ترحم دیــده نه از دادران
مختصر زین زنده گی سهمش فقط گریان شده
بار الها بیشتر کن بهره مند از لطف خویـــــش
طفل افغــــان را که نالان از غم دوران شـــــده
هم زمستان هم خزان هم فصــــــل پر بار زمان
بازی وسرگرمـــــــی اش آواره گی دوران شده
نه برادر رحـــــــم دارد نه مســــــــلمان وطن
زخم زدن بر قلب پاکـــــش کار هر نادان شده
حقــجو فريـــــــا زن بــــالا
ببر دست دعــــــا
کودک افغان چرا سر مشق هر داستان شده